پیرمرد با چهره‌ای آفتاب سوخته و تیره همانند سایر اهالی جنوب با عصایی در دست جلوی در اتاق با لباسی محلی منتظر ایستاده. نوه‌ها و نتیجه‌ها دور پای پیرمرد می‌چرخند، دنبال هم می‌دوند و صدای خنده‌شان فضای اتاق را پر کرده است. گوشه دیگر پیرزنی با برقع و چادری رنگی که به سر کرده به یک متکا تکیه زده، اهل خانه می گویند او مادرشان است که نابینا شده و بخشی از قدرت شنوایی‌اش را نیز از دست داده است.

 پسر بزرگتر رجستری درباره وی توضیح می‌دهد که پدرم متولد سال 1275 است و تا کنون چهار مرتبه ازدواج کرده و از سه زن قبلی خود صاحب فرزندی نشده است؛ اما از زن چهارمش که مادر آنهاست صاحب 18 فرزند شده که اکنون پنج دختر و یک پسر از آنها زنده مانده‌اند و بزرگترین فرزند وی 70 ساله است.

ملوان دارای 33 نوه و 45 نتیجه است. به سختی فارسی صحبت می‌کند. پسرش می گوید: «هوش و حواسش سرجایش نیست». با این حال با دقت وراندازمان می‌کند و لحظه‌ای مهمان نوازی و لبخند زدن را فراموش نمی‌کند. خود او درباره کارش می‌گوید: «در لنج کار می‌کردم و شغلم ماهیگیری بود. به سواحل هند و بمبئی می‌رفتم  و در حاشیه خلیج فارس مشغول صیادی بودم و تا چند سال قبل هم توان کار داشتم اما از جایی به بعد دیگر نتوانستم به دریا بروم».

وی در حالی که می گوید: «چهار بار ازدواج کردم و هر زنی که گرفتم با عشق بوده است» در فضایی که سکوت بر آن حاکم شده و تنها صدایی که به گوش می‌رسد چرخیدن هماهنگ پره‌های دو پنکه سقفی اتاق است، ماجرای زندگی‌اش را با شعری آهنگین زمزمه می‌کند و می‌گوید که در همه سال‌های دور زندگی سختی داشته و عشقش دریاست. ملوان با وجود بیماری، هنوز به زندگی امیدوار است.

دختر بزرگتر او که کمی دیرتر به جمعمان می پیوندد پس از سلام و احوالپرسی ابتدا به سمت مادر می رود، دستانش را می گیرد و چیزی در گوشش زمزمه می کند و با صدای بلندتر در پاسخ به سوالی درباره چگونگی رتق و فتق امورات خانه با توجه به شرایط سخت پدر و مادر می‌گوید که همه ما در مجاورت پدر و در خانه‌های اطراف در روستا زندگی می‌کنیم و هر روز نوبت یکی از خواهرهاست که بیاید و تا شب از پدر و مادر مراقبت کند و کارهای روزانه را انجام دهد و این دو هیچ وقت تنها نمی مانند.

طبق اظهارات تقی پور، مشاور مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی، در میان بازنشستگان این سازمان، 30 مستمری بگیر بالای 100 سال، سن دارند و یکی از مسن ترین آنها با 121 سال سن در جزیره قشم زندگی می کند.

علی رجستری در سال 74 و پس از تصویب اولین قانون بیمه ملوانان، تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی می رود و به علت دارا بودن شرط سنی لازم، پس از 10 سال بیمه پردازی و در سال 84 بازنشسته شده و در سن 109 سالگی مشمول دریافت مستمری بازنشستگی و از کارافتادگی می شود.

به گفته اکبری، رئیس تامین اجتماعی شهرستان قشم، علی رجستری اکنون یک میلیون و صدهزار تومان در ماه مستمری دریافت می‌کند و 12 سال است که تحت پوشش بیمه صیادان قرار دارد. ارائه خدمت به وی همانند دیگر مستمری بگیران تا پایان عمرش ادامه دارد و حتی پس از فوت وی بازماندگانش مشمول دریافت مستمری خواهند بود که نشان دهنده حمایت قطعی تامین اجتماعی از صیادان است که در شرایط سختی فعالیت می‌کنند و روزگار می گذرانند.